انواع آنتی بیوتیک ها، کاربرد و عوارض

آنتی بیوتیک ها شامل طیف وسیعی از داروهای قوی هستند و برای درمان بیماری های ناشی از باکتری استفاده می شوند.. این دسته از داروها نمی توانند عفونت های ویروسی مانند سرماخوردگی، آنفولانزا و اکثر سرفه ها را درمان کنند.. آنتی بیوتیک ها داروهای قدرتمندی هستند که با برخی عفونت ها مبارزه می کنند و در صورت استفاده صحیح می توانند جان انسان ها را نجات دهند.

انواع آنتی بیوتیک

گفتنی است امروزه با پیشرفت علم و تکنولوژی پادزی های متعددی در بازار وجود دارد که هر یک از آنها برای درمان برخی از باکتری ها موثر واقع می شود. از این رو پزشک معالج می تواند با بررسی بیماری اقدام به تجویز موثر آن نماید.

آنتی بیوتیک ها که به عنوان آنتی باکتریال نیز شناخته می شوند، و داروهایی هستند که رشد باکتری ها را متوقف و یا کند می کنند. اولین آنتی بیوتیک طبیعی در سال ۱۹۲۸ توسط الکساندر فلمینگ پنی سیلین کشف شد.

خون (WBCs) به باکتری‌های مضر حمله می‌کنند و حتی در صورت بروز علائم، سیستم ایمنی معمولاً می‌تواند با عفونت مقابله کند.. با این حال، گاهی اوقات تعداد باکتری های مضر بیش از حد است و سیستم ایمنی نمی تواند با همه آنها مبارزه کند. آنتی بیوتیک ها در این موارد مفید هستند.

اولین آنتی بیوتیک پنی سیلین بود. آنتی بیوتیک های مبتنی بر پنی سیلین مانند آمپی سیلین، آموکسی سیلین و پنی سیلین G هنوز برای درمان انواع عفونت ها در دسترس هستند . انواع مختلفی از آنتی بیوتیک های مدرن در دسترس هستند و معمولاً در اکثر کشورها فقط با نسخه در دسترس هستند. آنتی بیوتیک های موضعی در کرم ها و پمادهای بدون نسخه (OTC) در دسترس هستند.

آنچه مسلم است این دارو از انواع مختلفی برخوردار می باشد که در ادامه به آن اشاره می شود:

• پنیسیلین ها
• تتراسیکلین ها
• سفالوسپورین ها
• کینولونز
• لینکووایسین ها
• ماکرولیدها
• سولفونامید ها
• گلیکوپپتید
• آمینوگلیکوزید ها
• کارباپنم

آنتی بیوتیک ها چگونه کار می کنند؟

انواع مختلفی از آنتی بیوتیک ها وجود دارد که به یکی از دو روش زیر عمل می کنند:

• یک آنتی بیوتیک ضد باکتری، مانند پنی سیلین، باکتری ها را از بین می برد. این داروها معمولاً یا با تشکیل دیواره سلولی باکتری یا محتویات سلولی آن تداخل دارند.
• یک باکتریواستاتیک از تکثیر باکتری ها جلوگیری می کند.

اگر افراد از آنتی بیوتیک ها بیش از حد یا به اشتباه استفاده کنند، باکتری ها ممکن است مقاوم شوند. این بدان معنی است که آنتی بیوتیک در برابر آن نوع باکتری کمتر اثر می کند، زیرا باکتری توانسته است دفاعی خود را بهبود بخشد.

برخی از آنتی بیوتیک ها به باکتری های هوازی حمله می کنند، در حالی که برخی دیگر علیه باکتری های بی هوازی عمل می کنند. باکتری های هوازی به اکسیژن نیاز دارند و باکتری های بی هوازی به اکسیژن نیاز ندارند.

بررسی دلایل نام گذاری

به طور کلی بیشتر این پادزیست ها ها دارای دو اسم هستند، یکی نام تجاری آنهاست که توسط کارخانه تولیدکننده دارو روی آن گذاشته می شود و دیگری نام علمی آن است که ساختار شیمیایی یا طبقه شیمیایی آنرا مشخص می کند. ابتدای نام های تجاری مثل Keflex و Zithromax با حروف بزرگ نوشته می شود. در نام های علمی مثل cephalexin نیازی به این کار نیست.

موارد مصرف

پادزی ها داروهای قدرتمند به حساب می آیند، اما نمی توانند برای درمان هر گونه بیماری موثر باشد، به طور کلی در برابر بیماری هایی که توسط یک ویروس ایجاد می شوند، موثر نخواهد بود. بیماری های که با این دارو قابل درمان است شامل: سرماخوردگی معمولی، آنفولانزا، برونشیت حاد، برخی از گلو دردها،آبریزش بینی و بیماری های گوش می باشد. گفتنی است که در درمان برخی از بیماری ها به صورت داروی تکمیلی نیز موثر می باشد که در ادامه به آن اشاره می شود. جوش و آکنه، برونشیت،کنژنکتیویت یا التهاب ملتحمه، عفونت گوش، عفونت های جنسی و مقاربتی، عفونت پوست، گلودرد استرپتوکوک و عفونت ادرار از آن دسته می باشند.

در برخی موارد آنتی بیوتیک ها درمان مستقل یک بیماری نیستند، اما قبل از جراحی به منظور کاهش عفونت و کنترل شرایط تجویز میشوند.. برخی از بیماریهای که قبل از جراحی نیاز به مصرف آنتی بیوتیک دارند شامل بواسیر، شقاق، کیست مویی و فیستول میشوند.

مصرف آنتی بیوتیک ها در مواقع بیماری

باید در نظر داشت که بنا به توصیه متخصصان بهتر است تنها در مواقع بیماری از پادزی ها استفاده شود چرا که در غیر این صورت به هنگام بروز بیماری دیگر مصرف آن موثر واقع نمی شود، چرا که با مصرف هر دوره از پادزی ها این احتمال وجود دارد که باکتری ها نسبت به آن مقاوم شوند. لذا کشتن آنها سخت تر خواهد شد. بنابراین پادزیست هایی که برای کشتن آنها استفاده می شود دیگر عمل نمی کند که در این صورت به باکتری های مورد بحث، باکتری مقاوم به آنتی بیوتیک گفته می شود.
باکتری مقاوم به پادزیست می تواند باعث بروز عفونت های طولانی تر و جدی تر شود، به گونه ای که برای درمان آنها نیاز به پادزی های مختلف و قوی تر است که مصرف این دسته از پادزی ها عوارض جانبی بیشتری نسبت به داروهای اول دارند و ممکن است هزینه بیشتری داشته باشند. به عنوان مثال پزشکان در گذشته برای درمان عفونت های معمول تجویز می کردند دیگر کار نمی کنند.

یک فرد حتی پس از مشاهده بهبود علائم باید دوره درمان آنتی بیوتیکی را تکمیل کند.

عوارض مصرف :

باید توجه داشت که مصرف بی رویه و یا خودسرانه می تواند عوارضی از جمله اسهال، تغییر رنگ ادرار، سوزش هنگام ادرار کردن، تب، تغییر در دوره های قاعدگی، تورم زبان، سیاه شدن زبان، حتی مو در آوردن روی زبان، خستگی و بی حوصلگی، آلرژی و آسم را در پی داشته باشد.
این در حالی است که طبق اظهار نظر پزشکان مصرف خودسرانه پادزی ها در برخی از موارد می تواند با عوارض خطرناک برای سالمندان، زنان باردار و شیرده همراه باشد. از این رو توصیه می شود تمامی افراد بدون تجویز و یا مشورت با پزشک معالج خود هیچ نوع آنتی بیوتیکی را مصرف ننمایند. در صورت بروز هر یک از علایم مذکور در اولین فرصت ممکن به پزشک مراجعه کنند.

عوارض مصرف آنتی بیوتیک های قوی

تورم و تحریک روده بزرگ
اسهال
تب
گرفتگی شکم
مرگ

تاثیر مصرف پادزی ها در درمان بیماری

بدیهی است که در مصرف پادزی ها باید دقت بیشتری داشت چرا که در صورت سهل انگاری می تواند باعث بروز عفونت های ناشی از باکتری شود. بنابراین توصیه می شود تنها در صورت صلاح دید پزشک اقدام به مصرف نمایید و از داروهای افراد دیگر برای درمان بیماری خود هرگز استفاده نکنید.
از سوی دیگر توصیه می شود برای عدم انتقال بیماری به صورت مداوم دست های خود را باصابون بشویید. همچنین در صورت لزوم از واکسن آنفلوآنزا و دیگر واکسن ها استفاده نمایید.

دستورالعمل مصرف

به طور کلی مصرف پادزیست ها باید طبق نظر پزشک معالج باشد و در صورت مصرف مواد مخدر، مشکلات جسمی، بارداری،آلرژی غذایی و یا مصرف سایر داروها باید با پزشک در میان گذاشته شود تا مصرف یا عدم مصرف و همچنین نحوه صحیح مصرف به بیمار گفته شود. استفاده دارو طبق دستور پزشک: دارو را باید طبق دستور پزشک مصرف کرد.
استفاده دارو در یک دوره زمانی خاص: این دارو را باید حتی در صورت بهبود به طور کامل مصرف کرد چرا که در غیر این صورت احتمال بروز باکتری مقاوم وجود دارد .

برخی از آنتی بیوتیک ها را با غذاها و نوشیدنی های خاص مصرف نکنید. سایرین را با معده خالی، حدود یک ساعت قبل از غذا یا ۲ ساعت بعد از غذا مصرف کنید. دستورالعمل ها را به درستی دنبال کنید تا دارو موثر باشد. افرادی که مترونیدازول مصرف می کنند نباید الکل مصرف کنند. هنگام مصرف تتراسایکلین ها از لبنیات اجتناب کنید، زیرا ممکن است جذب دارو را مختل کنند.

منبع : www.medicalnewstoday.com

سوالات رایج